Jozue, syn Nuna, to postać biblijna o ogromnym znaczeniu dla historii Narodu Wybranego. Jako wierny sługa i następca Mojżesza, Jozue prowadził Izraelitów w ostatnim etapie ich długiej wędrówki do Ziemi Obiecanej. Pod jego przywództwem dokonał się podbój Kanaanu i podział zdobytej ziemi między dwanaście plemion Izraela.
Kim był Jozue?
Jozue jako następca Mojżesza
Jozue po raz pierwszy pojawia się w Biblii jako wierny pomocnik Mojżesza. Już wcześniej Mojżesz przygotowywał Jozuego do roli przywódcy, powierzając mu ważne zadania, jak dowodzenie Izraelitami w bitwie z Amalekitami (Wj 17,8-16). Gdy zbliżał się czas śmierci Mojżesza, Bóg wybrał Jozuego na jego następcę. Mojżesz nałożył na niego ręce przed całym zgromadzeniem, przekazując mu część swojej godności (Lb 27,18-23).
Rola Jozuego w historii Izraelitów
Jozue odegrał kluczową rolę w wypełnieniu Bożej obietnicy danej Abrahamowi. To on wprowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej i dowodził podbojami, które dały im nową ojczyznę. Wiara i posłuszeństwo Jozuego były wzorem dla ludu.
Wcześniej Jozue był jednym z dwunastu zwiadowców wysłanych przez Mojżesza do Kanaanu. Tylko on i Kaleb mieli odwagę sprzeciwić się strachowi i chcieli od razu wkroczyć do krainy mlekiem i miodem płynącej. Bóg docenił tę postawę. Z całego pokolenia wyjścia tylko Jozuemu i Kalebowi dane było wejść do Ziemi Obiecanej.
Podbój Ziemi Obiecanej
Przekroczenie Jordanu
Tak jak kiedyś Mojżesz przeprowadził lud przez Morze Czerwone, tak teraz Jozue poprowadził Izraelitów przez Jordan. Gdy kapłani niosący Arkę Przymierza weszli do rzeki, wody rozstąpiły się, a lud mógł przejść po suchej ziemi. Jozue polecił też wybrać 12 mężczyzn, po jednym z każdego pokolenia, aby wzięli 12 kamieni z koryta Jordanu i zbudowali z nich pomnik. Miał on przypominać potomnym o cudownym przekroczeniu rzeki.
Upadek Jerycha
Pierwszą zdobytą przez Izraelitów twierdzą było Jerycho. Opis bitwy o to miasto należy do najbardziej znanych historii biblijnych. Jozue wysłał najpierw dwóch zwiadowców, których Rachab ukryła i pomogła uciec przed królem Jerycha. Gdy Izraelici okrążali miasto przez 7 dni zgodnie z Bożym nakazem, dźwięk trąb oraz krzyk bojowy spowodowały, że mury Jerycha runęły. Izraelici zdobyli miasto, niszcząc je i poświęcając cały łup Panu.
Rola Rachab
Historia Rachab pokazuje, że wiara i odwaga są doceniane przez Boga niezależnie od pochodzenia. Ta kananejska kobieta uznała potęgę Izraelitów i ich Boga. Pomagając zwiadowcom wypełniła swoje przeznaczenie i została zaliczona w poczet przodków Jezusa (Mt 1,5). Losy Rachab splatają się z losami Izraela.
Podział Ziemi Kanaan
Podział ziemi między dwanaście plemion
Po wielu latach walk Jozue podzielił zdobyte tereny między dwanaście plemion Izraela. Każde pokolenie otrzymało swój dział ziemi zgodnie z Bożym zamysłem. Była to realizacja obietnicy danej praojcom. Ziemia Kanaan stała się nową ojczyzną Narodu Wybranego. Miejsce trudów wędrówki przez pustynię zajęło teraz zadanie budowania nowego życia w krainie mlekiem i miodem płynącej.
Odnawianie przymierza w Shechem
Pod koniec życia Jozue zebrał lud w Shechem, aby odnowić przymierze z Bogiem. Wezwał Izraelitów, aby opowiedzieli się po stronie Jahwe i służyli Mu oraz odrzucili bożki ludów ościennych. Lud ponownie wybrał służbę Bogu i ślubował posłuszeństwo. Wydarzenie to przypominało przymierze na Synaju. Izrael potwierdzał swoją tożsamość jako lud Jahwe.
Znaczenie Jozuego w Biblii
Księga Jozuego
Szósta księga Biblii nosi imię Jozuego i szczegółowo opisuje podbój i podział Kanaanu. Obok przekazu historii ma też ona wymiar teologiczny. Podkreśla wierność Boga w wypełnieniu obietnic danych patriarchom. Pokazuje też ideał przywództwa opartego na posłuszeństwie, odwadze i pokorze.
Jozue jako wzór wiary i posłuszeństwa
Jozue jest uznawany za jedną z najważniejszych postaci Starego Testamentu. Obok Mojżesza był największym przywódcą Izraela. Uosabia cechy idealnego wodza, wybranego i wspieranego przez Boga. Jozue to przykład niezachwianej wiary, bezgranicznego posłuszeństwa i zaufania Bogu. Jego postać jest wzorem nie tylko dla przywódców, ale też dla każdego wierzącego.
